Het is 1 mei. Bij de buren zijn alle rolluiken nog naar beneden. Het is de dag van de Arbeid, dus alle Duitsers zijn vrij. Mijn eerste officiele werkloze dag is op de dag van de Arbeid. Ironisch....
Maar het is een mooie dag, de zon schijnt en het is tijd voor een nieuw begin.
Het afgelopen half jaar ben ik ziek geweest. Overspannen, Burn-out, Burn-under; noem het wat je wilt, maar feit is dat ik mezelf een beetje kwijt was. De laatste maanden hebben dan ook in het teken gestaan van MIJ. Wie ben IK, wat wil IK? Samen met een fysiotherapeut, psycholoog en maatschappelijk werkster ben ik de jungle in gegaan op zoek naar de top van de berg.
Soms was het prachtig, mooie tropische bloemen en de top in zicht. Dan ineens bleek het een doodlopende weg te zijn. Ik moest weer een stukje de berg af, om opnieuw een poging te doen de top te bereiken.
En de top is in zicht. Ik ben er nog niet, ik zit nog ergens in de jungle. Maar ik heb een mooi plekje gevonden, waar ik rustig kan zitten, me bewust kan zijn van mezelf en mijn omgeving en waar ik kan genieten. Dit plekje bevalt me wel!
Een nieuw begin...
Ik ben begonnen met hardlopen. Dat gaat zo goed dat ik zelfs geinvesteerd heb in betere schoenen en een hartslagmeter. Ik vind het zowaar leuk om 's ochtend om half 7 op te staan, om dan rond half 8 in de morgenzon door het park te rennen.
En ik ga studeren, een opleiding tot Lifecoach. Ook ga ik me richten op het zoeken van een nieuwe baan. In een richting waarbij ik met mensen werk. Begeleiden, coachen, helpen... De exacte richting is nog niet duidelijk. Het ligt er ook aan wat er op mijn pad komt. Maar dat ik met mensen wil werken is duidelijk.
Een nieuw begin...
Het is spannend ook. De uitkering is nog niet rond en ook als die wel rond is, wordt het krap. En er knaagt toch ook iets: wat als ik geen baan vind, wat moet ik dan? Maar ik ben ervan overtuigd dat we er door komen, Tim en ik, samen. What doesn't kill you, makes you stronger! Alles sal reg kom..
Een nieuw begin...
Hierbij wil ik ook iedereen bedanken, die me het afgelopen half jaar heeft geholpen. Goede gesprekken, simpele tips, een gezellige dag, een leuke tweet, of een lief smsje... Sommige gebaren groot, andere klein, maar allemaal waardevol! De meeste van jullie zullen niet eens gemerkt hebben wat je voor me betekent hebt. Maar neem van me aan, dat als je mijn blog leest, jij waarschijnlijk ook één van diegenen bent geweest! Dus bedankt!
Een nieuw begin...
Ik ben er klaar voor, ik heb er zin in!
