Gewoon even ontspannen

"Er is lichamelijk geen oorzaak te vinden, dus je moet gewoon even ontspannen.", zei de dokter, toen ik 4 maanden terug volledig verkrampt voor hem zat. 'Prima, gaan we doen.' dacht ik. Dus met dat advies onder de arm ging ik weer naar huis, om daar te beginnen aan een periode van verplichte ontspanning.

Thuis ging ik het advies van de dokter eens wat grondiger ontleden. "Je moet gewoon even ontspannen". Het lijkt een simpel advies, maar het opvolgen bleek moeilijker.

Het begon al met het woord 'moeten'. Mensen die mij wat beter kennen, weten dat het woord 'moeten' bij mij nogal wat weerstand oproept. Als ik iets moet, zit er druk op. En ik hou niet van druk, kan er ook niet zo goed tegen. Het liefst schuif ik het dan helemaal aan de kant en doe ik helemaal niets meer. En niets doen klinkt lekker, maar als je weet dat je eigenlijk iets moet, werkt het allerminst ontspannen.
Maar, om toch iets met het advies te kunnen, heb ik het omgebogen, naar "ik wil graag ontspannen'. Ik wil tenslotte beter worden en op deze manier is er geen druk meer van buitenaf. Het is iets geworden wat ik wil bereiken.

Dus het advies was nu: "Ik wil graag gewoon even ontspannen".

Ook dat bleek nog lastig. Want 'gewoon even ontspannen', hoe doe je dat eigenlijk? Ontspannen is tenslotte een nogal abstract begrip. Wanneer ben ik ontspannen, waarvan word ik ontspannen? Zomaar allerlei vragen die de revue passeerden. Maar de antwoorden bleven achter.

Mijn eerste poging tot ontspanning faalde. Ik ging op bed liggen (want in bed liggen is tenslotte ontspannend) en ontspannen. "Ontspan... ontspan... kom op, Christianne, je kunt het! Ontspan nou gewoon even! ONTSPAN!!!".

Dit is het verraderlijke aan ontspannen. Hoe harder je het probeert, hoe minder het werkt. Het heeft een volledig averechts effect.

Uiteindelijk ben ik er wel achter gekomen. Ik heb ontdekt hoe ik kan ontspannen. Hoe? nou, eigenlijk is het heel simpel. Leuke dingen doen! Leuke dingen, waar geen druk achter zit en waar geen oordeel aan hangt. Het hoeft niet goed, het hoeft niet snel, het hoeft niet mooi, het hoeft niet beter, het hoeft niet eens en het moet al helemaal niet!

Maar ik wil het. Ik wil het doen en dat ontspant me!

Nu moet ik hierbij wel zeggen, dat het enige moeite en tijd heeft gekost, voor ik dit ontdekt had. Het is zo simpel, maar eigenlijk te simpel om het zelf te bedenken. Mijn fysiotherapeute heeft mij hier erg bij geholpen, maar ook Mindfulness heeft hier een grote steen aan bijgedragen. Maar uiteindelijk moet je zelf gaan ontdekken wat voor jou ontspannend werkt en waarom.

Maar ik ben er nog niet! Want weten wat ontspannen is, betekent nog niet dat je ook ontspannen bent. Maar de fundering is er, nu kan ik gaan bouwen. En hoe lang het duurt voordat er weer een stevig huis staat? Geen idee. Maar tot die tijd moet ik niets. Ik wil...